Τι είναι τα ταξινομητικά συστήματα διαγνώσεων ;

Τι εξυπηρετούν τα ταξινομητικά συστήματα διαγνώσεων

1.Να διαχωρίσουν με σαφήνεια τις ψυχικές διαταραχές κατατάσσοντας τες σε κατηγορίες, ώστε να μπορούν να αντιμετωπισθούν καλύτερα οι πάσχοντες

2.Να διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, εφοδιάζοντάς τους με μια κοινά αποδεκτή γλώσσα

3.Να συμβάλλουν στην προσπάθεια κατανόησης των υπό διερεύνηση αιτιών που προκαλούν τις ψυχικές διαταραχές

Ποιά είναι τα ταξινομητικά συστήματα διαγνώσεων;
Το DSM IV TR και το ICD 10

Βασικά χαρακτηριστικά DSM-IV-TR

• Μη θεωρητικό(δεν ακολουθεί συγκεκριμένη θεωρητική άποψη).
• Περιγραφικό. Προσεγγίζει τις ψυχικές διαταραχές περιγραφικά
• Φαινομενολογική προσέγγιση της ψυχοπαθολογίας .Καταγράφει κλινικές εκδηλώσεις (δεν αναφέρεται σε ‘νόσους' αλλά σε ‘διαταραχές’)
• Συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια για κάθε διαταραχή (βασικά και λιγότερο ειδικά χαρακτηριστικά)
• Παρέχονται οδηγίες όταν το ιστορικό είναι ασαφές ή σε περιπτώσεις άτυπων ή μη αλλιώς προσδιοριζόμενων διαταραχών
• Περιγράφει συστηματικά επιπολασμό, επίπτωση, πορεία, πρόγνωση, προδιαθεσικούς παράγοντες, οικογενειακά πρότυπα, διαφορική διάγνωση, ειδικά ηλικιακά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά’
• Χρησιμοποιείται για διαγνωστικούς, στατιστικούς και ερευνητικούς σκοπούς
• Πολυαξονικό
 Άξονας Ι: κλινικά σύνδρομα + άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν κλινική πορεία (πένθος, διαταραγμένες ενδοοικογενειακές σχέσεις κ.τ.λ.)
 Άξονας ΙΙ: Διαταραχές προσωπικότητας και νοητική στέρηση. Επίσης τα δυσπροσαρμοστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, χρήση συγκεκριμένων μηχανισμών άμυνας
 Άξονας ΙΙΙ: Τρέχοντα ή παρελθόντα αρνητικά ψυχοπιεστικά ή θετικά γεγονότα στη ζωή του ασθενούς αλλά και περιβαλλοντικά προβλήματα (τραυματισμός, κακοποίηση, απώλεια εργασίας κ.τ.λ.)
 Άξονας IV:συνολική εκτίμηση λειτουργικότητας στο ψυχολογικό, κοινωνικό και επαγγελματικό τομέα (Global Assessment of Function, GAF)


Βασικά χαρακτηριστικά του ICD-10

• Μη θεωρητικό(δεν ακολουθεί συγκεκριμένη θεωρητική άποψη).
• Περιγραφικό. Προσεγγίζει τις ψυχικές διαταραχές περιγραφικά
• Φαινομενολογική προσέγγιση της ψυχοπαθολογίας. Καταγράφει κλινικές εκδηλώσεις (δεν αναφέρεται σε ‘νόσους' αλλά σε ‘διαταραχές’)
• Οδηγίες για τη διάγνωση υποδεικνύοντας αριθμό διάρκεια, σύνθεση και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων
• Επιλογή ‘προσωρινής’ διάγνωσης
• Δυνατότητα να τεθούν περισσότερες από μια διαγνώσεις
• Μονοαξονικό
Μελλοντικά:

Προετοιμάζεται η μετατροπή του σε πολυαξονικό με τρεις άξονες:

• Άξονας I:Διαταραχές ψυχικές και οργανικές
• Άξονας II:“Ανικανότητες”
• Άξονας III: Συναφείς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το άτομο