Η θεραπεία της νόσου αρχίζει με οδηγίες για πρόγραμμα σεξουαλικών ασκήσεων και παιχνιδιών, στοχεύοντας στον εγκεφαλικό έλεγχο του άνδρα που μαθαίνει να κρατάει την εκσπερμάτιση . Συνήθως όμως με αυτή την τακτική επιτυγχάνεται αποτέλεσμα το οποίο δυστυχώς είναι παροδικό. Άλλη θεραπευτική επιλογή αποτελούν οι αλοιφές με τοπικό αναισθητικό (πχ λιδοκαΐνη). Η χρήση τους γίνεται με τοποθέτηση μικρής ποσότητας κρέμας στη βάλανο 30 λεπτά πριν από τη σεξουαλική επαφή. Έτσι προκαλείται μείωση της αισθητικότητας στη βάλανο (όπου υπάρχουν νευρικές απολήξεις) και συνεπώς καθυστέρηση της εκσπερμάτισης. Πολλοί ασθενείς αναφέρουν κάποια βελτίωση του προβλήματος και επιλέγουν αρχικά αυτή την τακτική.
Συνήθως το αποτέλεσμα όμως των προηγούμενων θεραπειών δεν είναι ικανοποιητικό. Τότε συνιστάται η χρήση ειδικών φαρμάκων, των λεγόμενων εκλεκτικών αναστολέων των υποδοχέων της σεροτονίνης (Selective serotonin receptor inhibitors, SSRIs) γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι η σεροτονίνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο κατά την εκσπερμάτιση. Τα φάρμακα αυτά δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και σκοπό έχουν να αναστείλουν τη λειτουργία εκείνων των εγκεφαλικών κέντρων που είναι υπεύθυνα για την έναρξη της διαδικασίας της εκσπερμάτισης. Η δράση τους είναι εμφανής δύο με τρεις εβδομάδες μετά.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η θεραπεία θα πρέπει πάντα να περιλαμβάνει την ψυχοθεραπευτική υποστήριξη και ενθάρρυνση του ασθενούς αφού χωρίς αυτή είναι βέβαιη η αποτυχία. Αν και η πρόωρη εκσπερμάτιση προσβάλει μόνο τον άνδρα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής και της συντρόφου και γενικότερα του ζευγαριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.