Ψυχικές διαταραχές διαγιγνώσκονται περίπου στο 90-93% των ανθρώπων που αυτοκτονούν, οπότε σε ένα ποσοστό 10-7% αποτελεί φυσική επιλογή. Συναισθηματικές διαταραχές απαντάμε περίπου στο 65% των ατόμων που εκδηλώνουν αυτοκτονηκότητα ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 15 – 25% αφορούν χρήση ουσιών ενώ ένα άλλο 10 – 15% αφορά τη Σχιζοφρένεια (συχνότερα κατά τις πρώτες 3-5 εβδομάδες νοσηλείας αλλά και μετά το εξιτήριο).
Στην Κατάθλιψη περίπου το 25% των ατόμων αποπειρώνται τουλάχιστον μια φορά και 15% των καταθλιπτικών τελικά αυτοκτονούν. Οι μισοί περίπου από όσους αυτοκτόνησαν δεν ελάμβαναν καμία αγωγή, ενώ οι πολλοί ελάμβαναν μικρότερες δόσεις. Όσο πιο σοβαρή είναι η κατάθλιψη, τόσο πιο σοβαρός είναι και ο κίνδυνος.
Παράγοντες κινδύνου αποτελούν το αίσθημα απελπισίας ,οι ιδέες υποτίμησης του εαυτού του ,οι διαταραχές ύπνου, άγχος και ανησυχία, παραμέληση εαυτού , κοινωνική απομόνωση, κατάχρηση ουσιών, συνοδός σωματική νόσος , ανεργία, πρόσφατο διαζύγιο.
Στη Σχιζοφρένεια το 30% αποπειρώνται τουλάχιστον μια φορά ενώ 11% τελικά τα καταφέρνουν. Από όσους αυτοκτονούν το 40% το είχαν επιχειρήσει ξανά στο παρελθόν.
Το 50% των απόπειρων συμβαίνουν μετά την 1η νοσηλεία. Ιδιαίτερη προσοχή στις έντονες ψευδαισθήσεις,τα καταθλιπτικά συμπτώματα ,στα άτομα με παλαιότερη απόπειρα και οικογενειακό ιστορικό απόπειρας.
Το 15% των εξαρτημένων από αλκοόλ τελικά αυτοκτονούν όπως επίσης η
εξάρτηση από άλλες ουσίες εκτός αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο αυτοκτονικότητας κατα 20 φορές.
Οι διαταραχές προσωπικότητας εμφανίζουν επίσης υψηλή αυτοκτονικότητα με συνηθέστερα την οριακή και αντικοινωνική διαταραχή που λόγω συμπεριφοράς, εκτίθενται σε καταστάσεις που προδιαθέτουν σε ανάπτυξη αυτοκτονικότητας (ψυχοτραυματικά γεγονότα, διαπροσωπικές δυσκολίες, ναρκωτικά)
Οι διαταραχές άγχους συμμετέχουν συχνά στον κίνδυνο αυτοκτονικότητας με ένα ποσοστό περίπου 16% των ατόμων με κοινωνική φοβία τελικά να αποπειρώνται ενώ
3πλάσιος παραμένει ο κίνδυνος αυτοκτονίας σε άτομα με διαταραχή πανικού.
