Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Ποια συμπτώματα είναι ειδικά στους ηλικιωμένους με κατάθλιψη; Υπάρχει περίπτωση η απώλεια μνήμης στους ηλικιωμένους να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άνοιας;

Ποια συμπτώματα είναι ειδικά στους ηλικιωμένους με κατάθλιψη;

1.Εκλογίκευση των συμπτωμάτων
2.Συχνά χωρίς καταθλιπτικό συναίσθημα
3.Μείωση του ενδιαφέροντος για πράγματα και θέματα που παλαιότερα εκδήλωνε ενδιαφέρον
4.Αϋπνία
5.Άγχος
6.Φόβοι θανάτου
7.Διαταραχές συμπεριφοράς και ψυχοκινητικότητας με έντονη Σωματοποίηση ( εκδήλωση των παραπάνω ενοχλημάτων με σωματικό άλγος)
8.Κόπωση – Μειωμένη Ενεργητικότητα
9.Διάχυτα άλγη - Αρθραλγίες
10.Γαστρεντερικές ενοχλήσεις
11.Κεφαλαλγία – Ζάλη

Υπάρχει περίπτωση η απώλεια μνήμης στους ηλικιωμένους να είναι σύμπτωμα κατάθλιψης και όχι άνοιας;

Είναι ένα πολύ συχνό διαγνωστικό λάθος .
Πρόκειται για την λεγόμενη Ψευδοάνοια (Διαταραχές γνωστικών λειτουργιών που οφείλεται όμως στην κατάθλιψη και όχι σε άνοια).
Τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα είναι:
- Σαφής έναρξη – Ταχεία εξέλιξη
- Διαταραχή συγκέντρωσης
- Διαταραχή και παλαιάς μνήμης
- Έμφαση στην ανεπάρκεια (εύκολη παραίτηση στα τεστ - ‘Δεν Ξέρω’ )
- Καλός προσανατολισμός
- Μικρή διαταραχή σε Γλώσσα – Γραφή

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Υπάρχουν απεικονιστικά ευρήματα στον εγκέφαλο των ασθενών με σχιζοφρένεια και εαν υπάρχουν ποια είναι αυτά;

 
Οι κυριότερες δομικές αλλοιώσεις στη σχιζοφρένεια είναι:
διάταση πλαγίων κοιλιών του εγκεφάλου, περίπου 25% κατά μέσο όρο το οποίο είνει μη ειδικό εύρημα για τη σχιζοφρένεια. 
Σμίκρυνση του όγκου σχηματισμών του κροταφικού λοβού, όπως του ιπποκάμπου.
Μικρή αλλά σημαντική μείωση συνολικού όγκου και βάρους του εγκεφάλου.
Οι δομικές αλλοιώσεις πιθανώς είναι αποτυπώματα γενετικής προδιάθεσης προς νόσηση, παρά της ίδιας της νόσου. Αυτό γιατί τα δομικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου μεταξύ ασθενών και υγειών αλληλεπικαλύπτονται, και τα παραπάνω δομικά χαρακτηριστικά παρατηρούνται σε συγγενείς ασθενών χωρίς ψυχωτική συμπτωματολογία. 
Το σταθερότερο ιστολογικό εύρημα, χωρίς να είναι ειδικό, είναι η νευροαναπτυξιακά ελεγχόμενη ανώμαλη μετανάστευση νευρικών κυττάρων στην επιπολής στιβάδα ΙΙ του ενδορρινικού φλοιού (μέρος της υπερμεσολόβιου έλικας, με φλοιϊκές οδούς, από και προς τον ιππόκαμπο).

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Ποια είναι τα εξωπυραμιδικά συμπτώματα από χρήση κλασικών νευροληπτικών φαρμάκων;

1. Η Οξεία δυστονία είναι έντονος ακούσιος σπασμός των μυών τραχήλου, γλώσσας, προσώπου, οφθαλμικών βολβών ή κορμού. Μια τυπική οξεία δυστονική κρίση ξεκινά με κάρφωμα βλέμματος και βολβοστροφή, με τα μάτια να γυρίζουν προς τα πάνω, συνοδευόμενα από υπερέκταση του λαιμού και  άνοιγμα του στόματος. Άλλοτε αφορά τον κορμό και τα μέλη και οι πάσχοντες παίρνουν τρομακτικές στάσεις. Συνήθως συμβαίνει 20 ώρες, σπανιότερα 7 μέρες, μετά την έναρξη ή μεγάλη αύξησης δόσης κλασικού αντιψυχωσικού φαρμάκου. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν η νεαρή ηλικία, το αντρικό φύλο, η χρήση κοκαίνης και το ιστορικό οξείας δυστονίας.                                                                       Πρέπει να προλαμβάνεται καθώς διαταράσσει καίρια τη σχέση ασθενή-ψυχιάτρου.
2. Η Ακαθησία είναι η δυσάρεστη υποκειμενική αίσθηση πιεστικής ανάγκης για συνεχή κίνηση, η οποία συχνά συνοδεύεται από ψυχοκινητική ανησυχία και άγχος. Η έναρξή της επισυμβαίνει μερικές ημέρες ή εβδομάδες μετά την έναρξη λήψης νευροληπτικών. Συχνά εκλαμβάνεται ως αγχώδης εκδήλωση.
3.Ο  Παρκινσονισμός χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία, τρόμο, βραδυκινησία, υπομιμία, σιελόρροια και χαρακτηριστική βάδιση και στάση σώματος λόγω  αποκλεισμού των υποδοχέων ντοπαμίνης στο ραβδωτό σώμα. Παρουσιάζεται μερικές εβδομάδες (5-90 ημ) από την έναρξη των νευροληπτικών και είναι δοσοεξαρτώμενος. Η πιθανότητά του αυξάνεται με την ηλικία.                                                                        Αντιμετωπίζεται με μείωση νευροληπτικών και χορήγηση αντιχολινεργικών φαρμάκων. 
4. Όψιμη δυσκινησία
Δεν είναι τεκμηριωμένος ο μηχανισμός. Πιθανότατα, ο χρόνιος αποκλεισμός των υποδοχέων της ντοπαμίνης στα βασικά γάγγλια (ραβδωτό σώμα) από κλασικά νευροληπτικά (σπανιότερα στα άτυπα αντιψυχωτικά φάρμακα και στην μετοκλοπραμίδη-αντιεμετικό-) προκαλεί αντιρροπιστικά δημιουργία νέων υποδοχέων και ενεργοποίηση ανενεργών υποδοχέων. Προκαλεί σοβαρή νευρολογική διαταραχή, με χοριοειδείς και αθετοειδείς κινήσεις, περιστοματικές, προσώπου, γλώσσας, χειλέων. Επίσης, ανοιγόκλειμα βλεφάρων, αθετοειδείς κινήσεις άκρων, σφίξιμο χεριών, κάμψη αστραγάλων και ραιβόκρανο. Δεδομένου ανυπαρξίας θεραπείας, η πρόληψη είναι πολύ σημαντική, με χρησιμοποίηση της μικρότερης δυνατής δόσης νευροληπτικών. Ακόμη σημαντική είναι η μη διακοπτόμενη χρήση της αγωγής. Συνήθως το νευροληπτικό ελαττώνεται ή διακόπτεται και αντικαθίσταται από κλοζαπίνη ή κουετιαπίνη.

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση των ασθενών με παραληρητικές ιδέες από την πλευρά της οικογένειας ;


Κατανόηση της πίστης του ασθενή ως προς τις "παράλογες" ιδέες που μας αναφέρει , αλλά τονίζουμε ότι  εμείς δεν συμμεριζόμαστε την πίστη του .

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

"Τα φάρμακα που παίρνω, μπορεί να μου προκαλούν διαταραχές μνήμης;"

Φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν έκπτωση μνήμης είναι τα:
1.Αντιχολινεργικά, 
2.Αντιυπερτασικά (κλονιδίνη, ρεσερπίνη, β-αναστολείς κ.α.), 3.φάρμακα γαστρεντερικού (σιμετιδίνη, ρανιτιδίνη), 
4.Βενζοδιαζεπίνες, 
5.Αντιψυχωτικά, 
6.Τοξίνες ( τοξίκωση από μόλυβδο, υδράργυρο κ.α.).

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Σε τί διαφέρουν οι παραισθήσεις από τις ψευδαισθήσεις; Πόσα είδη ψευδαισθήσεων υπάρχουν και σε ποιες διαταραχές τις συναντάμε; Εαν κάποιος έχει ακουστικές ψευδαισθήσεις αυτό είναι σύμπτωμα σχιζοφρένειας;

Οι παραισθήσεις αποτελούν στρεβλωμένα αντιληπτικά βιώματα επί υπαρκτών όμως, αντικειμένων αντίληψης. Ευοδώνονται από την συναισθηματική κατάσταση και τις εξωτερικές συνθήκες (κακός φωτισμός, θόρυβοι κ.λπ.).Είναι  συχνές σε όλους τους ανθρώπους (κυρίως οι οπτικές) εν είδει βραχέων επεισοδίων, ακολουθούμενων από αναγνώριση αντιληπτικής πλάνης. Όταν διαρκούν, χωρίς αναγνώριση αντιληπτικής πλάνης είναι παθολογικές (π.χ. άνοια, ημικρανία) και συνιστούν παραληρητικές παραγνωρίσεις. 

Οι Ψευδαισθήσεις αποτελούν αντιληπτικά βιώματα επί απουσίας αντικειμενικής πηγής εκπομπής ερεθισμάτων. Οι ασθενείς είναι βέβαιοι για την ύπαρξη τους, τα βιώματα δεν επηρεάζονται από κριτικά αντεπιχειρήματα ή αναιρετική εμπειρική μαρτυρία και οι ασθενείς βρίσκονται στο επίκεντρο του θεματικού περιεχομένου τους. Το ότι δεν επηρεάζονται από αντεπιχειρήματα τις διαφοροποιεί από τις ψευδο-ψευδαισθήσεις, σε ασθενείς με επιληψία κροταφικού τύπου ή φυσιολογικά άτομα σε συνθήκες πλήρους αισθητηριακής αποστέρησης. Διακρίνονται σε ακουστικές, οπτικές, οσφρητικές, απτικές, γευστικές κ κιναισθητικές. Οι Ακουστικές είναι οι πιο συχνές. Μπορεί να είναι Μη λεκτικές όπως βιώματα ήχων ή θορύβων και Λεκτικές όπως  λέξεις, φράσεις ή συνεχείς ομιλίες. Οι φωνές σε 2ο ή 3ο πρόσωπο, συχνά συνομιλούν μεταξύ τους γι’ αυτούς. Το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι υβριστικό, απειλητικό ή επικριτικό,  ενώ σπανιότερα φιλικό, εξυψωτικό ή υποστηρικτικό. Συνήθως απαντάται σε σχιζοφρενικές διαταραχές  δίχως να αποκλείεται στη μείζωνα κατάθλιψη ή στη μανία, όπου το περιεχόμενο τους όμως είναι συνήθως εναρμονισμένο με τη διάθεση (επικριτικό στην 1η κ εξυψωτικό στη 2η).                                                                                                       Οι Οπτικές μπορεί να είναι  απλές ή στοιχειώδεις όπως σκιές, λάμψεις, χρώματα, φώτα ή σύνθετες μορφές ανθρώπων, νάνων (λιλιπούτειες, συχνές στο τρομώδες παραλήρημα), ζώων, εικόνων αγίων, δαιμονικών πνευμάτων. Ιδιαίτερα είδη αποτελούν η εαυτοσκοπία (βλέπει τον εαυτό- αναφερθήκαμε παλαιότερα σε αυτή), φωτογραφικές (στατικές ψευδαισθητικές εικόνες), σκηνικές ή κινηματογραφικές (μεταβολή εικόνων εν είδει σκηνικών επεισοδίων)                                                                                                                                                                                                       Οι οσφρητικές και οι γευστικές, μπορεί να απαντώνται και σε σχιζοφρενική διαταραχή και μείζωνα κατάθλιψη, συνηθέΣτερα όμως απαντώνται  σε επιληψία και οργανικό ψυχοσύνδρομο (Ντελίριο).                    Οι οσφρητικές αλλά και οι γευστικές μπορεί να είναι δυσοσμίες ή γεύσεις από υποτιθέμενα σάπια ή δηλητηριασμένα τρόφιμα, αποσυντιθέμενα σώματα άλλων ή του ίδιου, δηλητηριώδη αέρια στον αέρα.                                       
  Οι απτικές μπορεί να είναι αισθήματα νυγμών, τριβής, πίεσης ή κρούσεων στο δέρμα, αισθήματα ερπυστικών κινήσεων ζωυφίων σε αυτό, ιδιαίτερα συχνό σε χρόνια κατάχρηση κοκαΐνης.                                                                                                                                          Οι Κιναισθητικέςαποτελούν  βιώματα μεταβολής θέσης, μεγέθους, σχήματος ή λειτουργίας εσωτερικών οργάνων, απόφραξης, στένωσης, τρώσης, νέκρωσης, παρουσίας ξένων σωμάτων ή ηλεκτρικών εκκενώσεων στο εσωτερικό του σώματος.              Περιλαμβάνονται οι αιθουσαίες ψευδαισθήσεις (βιώματα περιστροφής, ανύψωσης, πτώσης σώματος) και                                                                 οι κιναισθητικές ψευδαισθήσεις με αίσθημα ακούσιας κίνησης μελών σώματος.                                                                                                                     Τόσο οι απτικές όσο  και οι κιναισθητικές είναι συχνές στις ψυχωτικές διαταραχές , πρωτογενείς ή δευτερογενείς.                                                                                

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Τι είναι η εαυτοσκοπία;


Πρόκειται για οπτική ψευδαίσθηση (Διαταραχή της αντίληψης). Ο ασθενής βλέπει τον εαυτό του ή ένα τμήμα του, σε χώρο έξω από το σώμα του.Παρουσιάζεται σε ΑΕΕ, όγκους, κακώσεις ΚΝΣ, κροταφική επιληψία, ψυχώσεις, κατάθλιψη, διαταραχή αποπροσωποποίησης αικ στην κατάσταση "κοντά στο θάνατο". Είναι δυνατό να προκαλέσει παραληρητική ιδέα ότι έχει διπλό εαυτό ή σύνδρομο σωσία (Σύνδρομο Capgras)

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Τί είναι η δυσθυμία;

Παλαιότερα οριζότανως "νευρωτική κατάθλιψη". Πάσχει το 5-6 % των ενηλίκων στην Ελλάδα.Το  καταθλιπτικό συναίσθημα στη δυςθυμία είναι μικρότερης έντασης από την μείζωνα κατάθλιψη. Η διάγνωση απαιτεί τουλάχιστον 2 χρόνια, δεν υπάρχει νορμοθυμία για διάΣτημα μεγαλύτερο  από 2 μήνες, επηρεάζει τη λειτουργικότητα και ο ασθενής  έχει δυσφορία. Για να τεθεί η διάγνωση ο ασθενής δεν πρέπει να πάσχει από άλλη ψυχιατρική διαταραχή, χρήση ουσιών ή σωματική νόσο. 

Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από έλλειψη αυτοπεποίθησης, ενοχές, αδράνεια, απόσυρση, κοινωνική απομόνωση, ευερεθιστότητα, διαταραχή όρεξης, ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα.                                Αν επικαθήσει μείζωνα κατάθλιψη τότε μιλάμε για ΔΙΠΛΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ με πολύ χειρότερη πρόγνωση. Το 20%των ασθενών  εξελίσσεται σε διπολική διαταραχή (συνήθως τύπου ΙΙ). 
Η Συννοσυρότητα αφορά αγχώδεις διαταραχές , χρήση ουσιών και αλκοόλ, διαταραχή προσωπικότητας (μεθοριακού τύπου).                                                                      

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Που ανήκει η κάνναβη;

Που ανήκει η κάνναβη;

Η κάνναβη ανήκει στις διεγερτικές ουσίες του εγκεφάλου, αλλά η επίδρασή της διαφέρει ανάλογα με την ψυχική κατάσταση του ατόμου που τη λαμβάνει, την ύπαρξη παρέας κατά τη χρήση κ.λπ.. Συνήθως προκαλεί ευφορία και συναισθήματα χαλάρωσης, αν και αρκετές φορές οι συναισθηματικές μεταβολές έχουν δυσάρεστο χαρακτήρα.                                                                                                           Όταν χρησιμοποιείται με συντροφιά το άτομο γίνεται ομιλητικό, χαρούμενο, ζωηρό και εύθυμο. Συχνά υπάρχει αύξηση σεξουαλικής επιθυμίας και αίσθημα βραδύτητας του χρόνου. Όταν είναι μόνος εμφανίζεται αίσθημα πείνας και υπνηλία.    
    Η αισθητηριακή αντιληπτικότητα οξύνεται και οπτικά, ακουστικά, γευστικά, απτικά ερεθίσματα βιώνονται με έναν εντονότερο και πιο ευχάριστο τρόπο. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που προκαλούνται καταθλιπτική διάθεση, απάθεια, συμπτώματα πανικού, παραληρητικές ιδέες δίωξης,  επιθετικότητα, αποπροσωποποίηση, οπτικές ψευδαισθήσεις.                    Τα σωματικά συμπτώματα από χρήση κάνναβης είναι: μυδρίαση, ταχυκαρδία, αύξηση θερμοκρασίας και πίεσης, ξηροστομία, πονοκέφαλος.

Εξάρτηση και  στέρηση από κάνναβη

 Αμφισβητούμενες καταστάσεις, όλοι συμφωνούν πως η χρήση δημιουργεί ψυχολογική εξάρτηση, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι χρήστες να ζητούν βοήθεια σε θεραπευτικά προγράμματα.                                                         Οι περισσότεροι είναι άντρες (2:1), ενώ 5% του πληθυσμού είναι εξαρτημένοι ή κάνουν κατάχρηση προϊόντων κάνναβης.                                        Συχνή είναι η αντίδραση πανικού σε άπειρους συνήθως χρήστες (bad trip), τοξική αντίδραση, ψυχωτικού τύπου συνδρομή. Για τη σχέση ανάμεσα στη χρήση κάνναβης και ανάπτυξη σχιζοφρένειας τα αποτελέσματα μελετών  είναι καθοριστικά. Είναι βέβαιο ότι αποτελεί αιτιολογικό παράγοντα για έναρξη σχιζοφρένειας ή και ενεργοποιεί προϋπάρχουσα λανθάνουσα σχιζοφρένεια.                                                                                                                                                                                                      Δύο μελέτες στη Σουηδία,  σε 98.000 εφήβους έδειξαν πως η χρήση αυξάνει πιθανότητα ανάπτυξης σχιζοφρένειας κατά 7 φορές. Επίσης, η χρήση σχετίζεται με χειρότερη πρόγνωση σε ήδη εγκατεστημένη ψύχωση.                                           Τέλος, χρόνια χρήση κάνναβης μπορεί να προκαλέσει άγχος, κατάθλιψη, χρόνια κατάσταση απάθειας, δυσκολίας συγκέντρωσης, συναισθηματικής αστάθειας, απόσυρσης, αδιαφορίας και συνδρομο έλλειψης κινήτρων.