Πως ταξινομούνται οι ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς;

Η δέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης των Νόσων και των Σχετικών Προβλημάτων Υγείας ICD10 είναι η πιο πρόσφατη μιας σειράς που καθιερώθηκε το 1893 ως Ταξινόμηση Bertillon.

Ως ταξινόμηση των νόσων ορίζεται ένα σύστημα κατηγοριών στο οποίο καταγράφονται οι νοσολογικές οντότητες σύμφωνα με καθιερωμένα κριτήρια. Η στατιστική ταξινόμηση των νόσων περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα των νοσολογικών καταστάσεων μέσα σε έναν ικανό αριθμό κατηγοριών. Το κεφάλαιο F αναφέρεται στις ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς.

Ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς  

(F00 - F99) 

 

 

Περιλαμβάνονται:     διαταραχές ψυχολογικής ανάπτυξης   

 

Εξαιρούνται:        συμπτώματα, σημεία και παθολογικά κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα, που 

δεν ταξινομούνται αλλού (R00-R99)   

 

 

Το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες:    

F00-F09 Οργανικές ψυχικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωματικών    

F10-F19 Ψυχικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς που οφείλονται στη χρήση 

ψυχοδραστικών ουσιών  

F20-F29 Σχιζοφρένεια, σχιζότυπη δαταραχή και παραληρητικές διαταραχές    

F30-F39 Διαταραχές της διάθεσης [συναισθηματικές] 

F40-F48 Νευρωσικές, συνδεόμενες με το stress και σωματόμορφες διαταραχές   

F50-F59 Σύνδρομα που εκδηλώνονται στη συμπεριφορά και σχετίζονται με διαταραχές των 

φυσιολογικών λειτουργιών και σωματικούς παράγοντες    

F60-F69 Διαταραχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς στον ενήλικα   

F70-F79 Νοητική καθυστέρηση   

F80-F89 Διαταραχές της ψυχολογικής ανάπτυξης   

F90-F98 Διαταραχές της συμπεριφοράς και του συναισθήματος με έναρξη συνήθως κατά την 

παιδική ηλικία και την εφηβεία   

F99 Μη καθορισμένη ψυχική διαταραχή 

 

 

 

Οι διαθέσιμες κατηγορίες με αστερίσκο σε αυτό το κεφάλαιο είναι οι ακόλουθες:    

F00* Άνοια στη νόσο Alzheimer 

F02* Άνοια σε άλλα νοσήματα που ταξινομούνται αλλού   

Τί είναι το σύνδρομο Munhausen (Διαταραχή προσποίησης);

  Πρόκειται για επαναλαμβανόμενη, συνειδητή υπόδυση σωματικής ή ψυχικής νόσου με μοναδικό σκοπό του να τύχει θεραπείας, σωματικής ή  και ψυχιατρικής.

   Πολλοί ασθενείς με διαταραχή προσποίησης εμφανίζουν στοιχεία διαταραχής προσωπικότητας, κυρίως μεθοριακού τύπου. Παλιά θεωρούνταν διαταραχή με σκοπό δευτερογενές όφελος όπως εύρεση στέγης και τροφής , διαχείρηση νομικών προβλημάτων κ.ά. Η ψυχοδυναμική θεώρηση υποστηρίζει τη συναισθηματική στέρηση και απόρριψη κατά την παιδική ηλικία, με τον θεράποντα ιατρό να θεωρείται υποκατάστατο της πατρικής φιγούρας με αποτέλεσμα ο γιατρός να λαμβάνει τη μορφή του απορριπτικού πατέρα. 

  Στη συμπεριφορά επικρατεί η πειστική παρουσίαση προσποιητών (κυρίως σωματικών )συμπτωμάτων, έτσι ώστε να πετύχει τυχόν νοσηλεία. Φτάνει κάποια στιγμή να νοσηλεύεται τόσο συχνά που σχεδόν ζει σε νοσοκομεία και κλινικές και υπόκειται σε διαρκείς θεραπείες , ακόμη και χειρουργικές επεμβάσεις. 

Ποιον ονομάζουμε ως περιστασιακό χρήστη και ποιον ως εξαρτημένο; Ποια είναι η κοινωνική χρήση και ποια τα όρια της κατάχρησης;

Απλή ή περιστασιακή χρήση:

Συνηθισμένη κατάσταση, που δε σχετίζεται υποχρεωτικά με μία εξελικτική πορεία προς κατάχρηση ή εξάρτηση.

Κοινωνική χρήση:

Χρήση εξαρτησιογόνων, μη απαγορευμένων ψυχοτρόπων ουσιών (καφεΐνη, νικοτίνη, αλκοόλ), που δε σχετίζεται υποχρεωτικά με μία εξελικτική πορεία προς κατάχρηση ή εξάρτηση.

Επιβλαβής χρήση :

Τρόπος χρήσης ψυχοδραστικών ουσιών που προκαλεί βλάβη σωματικής ή ψυχικής υγείας του χρήστη. Βασίζεται στην αποδεδειγμένη εμπλοκή της ουσίας στη ψυχική και σωματική λειτουργικότητα. Δεν περιλαμβάνει την κοινωνική λειτουργικότητα, την παραβατικότητα ή τη χρήση ουσιών σε καταστάσεις στις οποίες είναι σωματικά επικίνδυνες (π.χ. οδήγηση αυτοκινήτου ή χειρισμός μηχανών υπό την επήρεια της ουσίας).

Κατάχρηση :

Δυσπροσαρμοστικό πρότυπο χρήσης ουσιών, που οδηγεί σε κλινικά σημαντική έκπτωση ή ενόχληση, η οποία αφορά βασικούς τομείς της ζωής του χρήστη, όπως τον ατομικό, τον οικογενειακό, τον εργασιακό και τον ευρύτερο κοινωνικό.

Τι είναι ψύχωση;

    Ψύχωση είναι η ιατρική κατάσταση που επηρεάζει τον εγκέφαλο και υπάρχει απώλεια επαφής με την πραγματικότητα.                                Το άτομο δεν έχει εναισθησία (δεν έχει επίγνωση του παθολογικού του) και λειτουργικότητα σοβαρά διαταραγμένη.                                 Υπάρχει σοβαρή διαταραχή των ψυχικών λειτουργιών που εκφράζεται συνήθως με παραγωγικά συμπτώματα (Στη νεύρωση συμβαίνει ακριβώς το ανάποδο των παραπάνω).                                                                                                                      Χαρακτηρίζεται από παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις και αποδιοργάνωση λόγου και συμπεριφοράς. Τεκμήριο για την ψύχωση είναι το μπέρδεμα ανάμεσα στο τι προέρχεται από το μυαλό και τι από τον εξωτερικό κόσμο. Το άτομο έχει χάσει την αίσθηση των ορίων ανάμεσα στο «μέσα» και το «έξω» (απώλεια των ορίων του Εγώ).