Ποια λάθη κάνουμε στην επιλογή συντρόφου, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε εγκλωβισμένοι σε μια σχέση

-Αν  στηριζόμαστε αποκλειστικά στην σεξουαλική έλξη αυτό δεν αρκεί ώστε να θεμελιώσει από μόνη της γερές βάσεις γιατί συνήθως έχει φθίνουσα πορεία.

-Η σύγχυση μεταξύ πάθους (κεραναυνοβόλου έρωτα) και αγάπης δημιουργεί ψευδαισθήσεις και οδηγεί σε λανθασμένες προσδοκίες. Θα πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας.

-Η εξιδανίκευση του/της συντρόφου μας, μας οδηγεί συχνά στο να αγνοούμε τα πραγματικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας.

-Η   αναπαραγωγή οικογενειακών στερεοτύπων. Η αναζήτηση μητρικού ή πατρικού προτύπου, η ταύτιση με άτομα της οικογένειας δημιουργούν σύγχυση ρόλων.

-Η  πλήρης απόρριψη των οικογενειακών καταβολών. Η μετεξέλιξη μιας σχέσης σε οτιδήποτε δεν θυμίζει την οικογένειά μας, δημιουργεί προστριβές και αποφυγές για τις πραγματικές αιτίες αυτής της επιλογής.

-Τα   αισθήματα απελπισίας. Η αγωνία της αποκατάστασης όταν όλοι γύρω μας ΄΄τακτοποιούνται΄’ είναι ο χειρότερος σύμβουλος.

-Η   επιλογή ανθρώπων με γνώμονα την κάλυψη των δικών μας κενών και ανασφαλειών, χωρίς αντικειμενική κρίση ή συναισθηματικό φίλτρο.

-Η   έλλειψη αυτοεκτίμησης. Η συνεχής ανάγκη της επιβεβαίωσης μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες επιλογές.

-Ο φόβος του μέλλοντος. Η αναζήτηση σιγουριάς και σταθερότητας οδηγεί σε αγχώδεις και βεβιασμένες επιλογές.

-Η χρησιμοποίηση μιας σχέσης ή ενός συντρόφου ως ΄΄γιατρικό΄΄ για τις δυσκολίες της ζωής μας.

Σχιζοφρένεια και IQ

Οι άνθρωποι με υψηλή νοημοσύνη ενδεχομένως έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια, ιδίως εκείνοι που έχουν γενετική προδιάθεση για εκδήλωση της νόσου, ανακάλυψαν Αμερικανοί επιστήμονες.

Η νέα έρευνα που δημοσιεύεται στην αμερικανική Επιθεώρηση Ψυχιατρικής έρχεται σε ευθεία αντίθεση με παλαιότερες μελέτες που υποστήριζαν ότι οι νοήμονες άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν διανοητικές διαταραχές. «Αν είσαι πραγματικά έξυπνος, τότε τα γονίδια της σχιζοφρένειας δεν έχουν πολλές πιθανότητες να δράσουν» δηλώνει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ομάδας του Virginia Commonwealth University που πραγματοποίησε την σχετική έρευνα, Δρ. Κένεθ Κέντλερ.

Τα ακριβή αίτια της σχιζοφρένειας δεν είναι σαφή αλλά οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η διαταραχή είναι οικογενής: στο 1% του γενικού πληθυσμού που έχει διαγνωσθεί με την νόσο, περίπου το 10% έχει κάποιο συγγενή πρώτου βαθμού (γονέα, αδελφό, αδελφή) πάσχοντα. Αξιολογώντας τον δείκτη νοημοσύνης 1.204.983 ατόμων για να διαπιστώσει κατά πόσο το IQ επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας στον γενικό πληθυσμό και δη μεταξύ εξαδέλφων, ετεροθαλών και αμφιθαλών ατόμων εκ των οποίων ορισμένοι είχαν συγγενή με την συγκεκριμένη διαταραχή, η ερευνητική ομάδα βρήκε ότι άτομα με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης ήταν πιθανότερο να εκδηλώσουν την νόσο από εκείνα με υψηλό IQ.
 Ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισαν άτομα με οικογενειακό ιστορικό σχιζοφρένειας. Ως πρόγνωση του κινδύνου για ενδεχόμενη σχιζοφρένεια λαμβάνεται η απόκλιση του δείκτη νοημοσύνης μας από το προβλεπόμενο IQ που παίρνουμε από τους συγγενείς μας, εξηγεί ο καθηγητής Κέντλερ. «Εάν είναι λίγο χαμηλότερος, αυτό ενέχει υψηλό κίνδυνο… Χαμηλότερο IQ από αυτό που θα έπρεπε βάσει της γενετικής δομής και του οικογενειακού υποβάθρου προδιαθέτει εντονότερα για σχιζοφρένεια».
 Βεβαίως, ο αυξημένος κίνδυνος σχιζοφρένειας που σχετίζεται με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης μπορεί να επηρεάζεται και από άλλους εξωγενείς παράγοντες που μειώνουν την ευφυία, όπως παιδικά τραύματα ή η πρώιμη χρήση ναρκωτικών, προσθέτει. Ούτε είναι απόλυτο πως άνθρωποι με υψηλό IQ δεν αναπτύξουν σχιζοφρένεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αμερικανός μαθηματικός Τζον Νας –τον οποίο υποδύθηκε το 2001 στην ταινία «A Beautiful Mind» ο Ράσελ Κρόου– που έπασχε από σχιζοφρένεια αλλά κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών.